نقد و بررسی بازی Far Cry 5

مرزهایی محو شده

یک آنتاگونیست افراطیِ دیگر؛ یک جها‌ن‌بازِ دیگر پر از Outpostهایی که منتظر فتح شدن هستند؛ یک شوتر اول‌ شخصِ دیگر با مکانیک‌های رایجِ سبک که یک گان‌پلیِ خالی از ریسک و نوآوری را ارائه می‌دهد. می‌دانم با نگاه کردن به تمام این ویژگی‌های آشنا به چه فکر می‌کنید؛ به تکرار دوباره‌ی تجربه‌های قبلی و اسیر شدن در همان حلقه‌ی اعتیادآور اما تکراریِ سه نسخه اخیر. بگذارید از همین حالا خیال‌تان را راحت کنم، با وجود تمام شباهت‌ها، farcry5 یک تحول است و این‌ را می‌توان از همان لحظات افتتاحیه‌ی بازی حس کرد.

نقد و برسی بازی resident evil 5

سیزده سال پیش کمپانی «کپکام» (Capcom) انقلابی را در سبک اکشن ادونچر با بازی «رزیدنت‌اویل» (Resident Evil) آغاز کرد. بازی که سبک جدیدی را به نام «ترس و بقا» ابداع کرد. طی سال‌های متمادی پس از عرضه نسخه اول، عناوین بعدی فقط از استانداردهای قبلی استفاده می‌کردند، ولی در سال 2005 نسخه چهارم بازی راه خود را کاملا از عناوین قبلی این مجموعه جدا کرد و با افزایش المان‌های اکشن تبدیل به یک شاهکار شد. پنجمین نسخه از سری بازی‌های رزیدنت‌اویل، ویژگی‌های اکشن بازی را گسترش داده است و فرمول خاص خود را که مبتنی بر همکاری است درست کرد. با این‌که این عنوان دیگر در زمره بازی‌های ترسناک جای ندارد ولی مهم‌ترین خصیصه این سبک، که هیجان و استرس است را به خوبی وارد گیم‌پلی خود می‌کند و باعث ایجاد یک تجربه مفرح می‌شود که شما را مشغول نگه می‌دارد.

چرا resident evil4 هنوز زنده است؟

با گذشت بیش از ۱۲ سال از انتشار، می‌توان از افتتاحیه Resident Evil 4 به‌عنوان یک بازی ایده‌آل برای سنجش دیگر بازی‌ها استفاده کرد. در روستای اسپانیای معروفی که اکثر رخداد‌های پرپیچ و خم Resident Evil 4 را میزبانی می‌کند، اوضاع نسبت به بازی‌های هم‌سبک و هم‌رده کاملا متفاوت است. در این روستا، همه چیز مثل یک عنوان کلاسیک و سنتی با میل شما پیش می‌رود و این شما هستید که همه چیز را به جلو می‌رانید. درها را می‌شکنید، از پنجره به داخل خانه می‌پرید، در مسیرهای گل‌آلود روستا می‌دوید، گشت و گذار می‌کنید، دست به سلاح برده و شلیک می‌کنید و دشمنان را با لگدهای آکروباتیک از خودتان دور می‌کنید.

نقد و بررسی Castlevania Requiem Collection

اگر دقت کرده باشید، نسل هشتم، یعتی نسلی که هم اکنون در آن هستیم، نسلی بود که شرکت ها بیشتر از اینکه به فکر معرفی تکنولوژی عجیب و غریب و گرانی باشند که بعدش نتوانند از آن پشتیبانی کافی را به عمل آورند، به فکر تجربه ی ناب بازی بوده اند. فقط به تعداد بازی های بازسازی شده، ریمستر شده و پورت شده از نسل های قبل نگاهی بیندازید. همه سخن از «بازگشت» شرکت هایی مثل کپکام می زنند و دلیل آن در واقع این است که کپکام آمده و چیزی را که طرفداران مدت هاست تشنه ی آن هستند را به آنان برگردانده است: بازی های نوستالژیک و کاراکترهای به یاد ماندنی. باور کنید یا نه، کمتر کسی هست که از تغییر سری مورد علاقه اش لذت می برد.

ریسک بزرگ یا جاه طلبی؟/انچه از Beyond Good & Evilمیدانیم

حتی سرسرخت‌ ترین منتقدین یوبی سافت هم حاضرند که اعتراف کنند که این کمپانی طی سالیان اخیر بازی‌هایی با ایده‌هایی متفاوت و بازیکن پسند را معرفی و منتشر کرده است.