اگر دقت کرده باشید، نسل هشتم، یعتی نسلی که هم اکنون در آن هستیم، نسلی بود که شرکت ها بیشتر از اینکه به فکر معرفی تکنولوژی عجیب و غریب و گرانی باشند که بعدش نتوانند از آن پشتیبانی کافی را به عمل آورند، به فکر تجربه ی ناب بازی بوده اند. فقط به تعداد بازی های بازسازی شده، ریمستر شده و پورت شده از نسل های قبل نگاهی بیندازید. همه سخن از «بازگشت» شرکت هایی مثل کپکام می زنند و دلیل آن در واقع این است که کپکام آمده و چیزی را که طرفداران مدت هاست تشنه ی آن هستند را به آنان برگردانده است: بازی های نوستالژیک و کاراکترهای به یاد ماندنی. باور کنید یا نه، کمتر کسی هست که از تغییر سری مورد علاقه اش لذت می برد.
